16 Eylül 2012 Pazar

Sahaf Kedisi

Kedi olmak ya da kedi gibi olmak apayrı benim için. Kedi sevimliliğinde yaşamak hayatı aslında. Tümden başına buyruk, tamamen mağrur.

Zaman izafi bir kavram. Evet. Zamanın birinde kedi olmak vardı ama. Tamamen sevgi kumkuması, ilgi manyağı, ilgi odağı, sahiplenici. Karasız, azıcık şapşal. Hepsinden az biraz. Sevimli olmak için bir şeyler yapmadan, en doğal haliyle...

Bazen bir sahaf kedisi olmak gelir içimden. Tozlu raflar arasından gelen kitapseveri kesip, paçalarına sürtünmek...

Gözlüklü, bilgiç bir sahaf kedisi gibi. Parlayan tüylerimi kitap kokan, tütün kokan, çay sıcaklığı kokan bir sahafta geçirmek. İçimde şehrin saydamlığın eser yok. Alabildiğine basit her şey.

Tekir ya da sarman fark etmez.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder